Teyzemin kızı Zehra
Duruyor kuyu başında
Mürdüm eriği gözleri
Işıldıyor biraz daha
Çekmiş suyunu bırakmış
Kuzu kulağı topluyor
Ben erik ağacın dayım
Baktı mı yüreği hopluyor
Al sana bir can eriği
Bu yasta bilinmez kötülük
Güzelim dört yanından baksam
Mührün olmuş, gönlüme basmış o belik
Emmim de teyze kızını almış
İnce dallara çıkıp erik attığın da
On dördünde o da aşık değilmiş
Evlenmişler dört çocukları olmuş
Kayıt Tarihi : 21.4.2016 15:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!