Sizlere yeğenimle yaptığım bir sohbetten bir bölüm aktaracağım.
Bir kaç gün önce biraz sıkılıyorum ve istem dışı gözlerimden yaşlar süzülüyor bu arada yeğenim fark etti teyze neden ağlıyorsun diye sorunca bende yok bir şey içimden geliyor bazen insanların zor anları olur dedim daha sonra laf lafı açtı ben karşımdaki yeğenimin 10 yaşında olmasını göze alarak Deniz_ bak şimdi sana bir şey soracağım ve söze başladım diyelim benim iki yolum var bunlara artı ve eksi adı verelim ben bu yolların birini seçmek zorundayım artıyı seçersem herkes mutlu olacak her şey olduğu gibi devam edicek fakat teyzen hep ağlayacak eksiyi seçersem teyzen çok mutlu olacak ve hep gülecek ne yapmamı önerirsin dedim yeğenimin cümlesi çok netti Teyzecim palyaço gibi yaşamanı istemem dedi.
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
