Teyyare limanında Şiiri - Sevinc Arzulu

Yene de teyyare limanındayam,
Gözümde hesretin, qelbimde adın.
Seninle görüşün gümanındayam,
Bilirim, itidir yaddaşın, yadın.

Sen beni görentek tanıyacaqsan,
Kederli,qüsseli baxışlarımdan.
Ezizim,yene de islanacaqsan,
Gözümden axan qan yagışlarından.

Ötüb son görüşden ötüb qerine,
Senin de saçların ağarıb ben tek.
Bu heyat maraqlı,tale qeribe,
Hesretin qüssesi asılıb çen tek.

Bir az gülümsedin,vererek salam,
Gülleri ferehle sinene sıxdın.
Danışa bilmirim,susmuşum,lalam,
Bu gecikmiş sevda evimi yıxdı.

Bele heyecana dözmür üreyim,
Çırpınır qanadı qırılmış quş tek.
Başqa bir kimseni sezmir üreyim,
İzn ver,validol atım ben gerek.

Görürsün,dermana möhtacam indi,
Özüm qocalmamış ürek qocaldı.
Ömür-gün dostuma zer tacam indi,
Benimle birlikde o da ucaldı.

Bu tale alnıma yazılan yazı,
Bu yazı seninçün yazılmamışdı.
Bele görüş üçün qismetden razı,
Bu anın hesreti az olmamışdı.

Köhne dostlar kimi görüşeceyik,
-“Salam,ne var ne yox”-soruşacayıq.
Gözlerde qem-qüsse,gülüşeceyik,
Ayrılıq seline qarışacayıq.