Teyo-loji Şiiri - Şahin Yılmaz

Heceyi, serbesti, hem de aruzu,
En iyi ben yazıyorum, yalan yok.
Kafalayıp üç beş tane kerizi,
Uzadıkça uzuyorum, yalan yok.

Yazarım dedimse öyle az değil,
Günde bine yakın, elli yüz değil,
Yazdıklarım uyduruktan söz değil,
İnce ince süzüyorum, yalan yok.

Çırak, kalfa değil, ustayım usta,
Beni okumayan oluyor hasta.
Pirden bade içip kuruldum posta,
Gürlüyorum, tozuyorum, yalan yok.

Padişahım; vezirim var, kadım var,
Ne şekerde, ne de balda tadım var,
Elli rumuz, yirmi beş de adım var,
Şiir şiir geziyorum, yalan yok.

Yeter ki “sen” desin, onu görürüm,
Övülmeye dayanamam, eririm,
“Büyüksün” diyene selam veririm,
Başkasına kızıyorum, yalan yok.

Tazı geldi, tavşan kaçtı dese de,
Öküz mıçtı, teker geçti dese de,
Dağ göl oldu, inek içti dese de,
Methiyeler diziyorum, yalan yok.

Namımı biliyor Antalya, Konya,
Ayakta alkışlar Trabzon, Tonya,
Büyük ödül verdi Amerikanya,
Rakiplerim üzüyorum, yalan yok.

Atıma atlayıp Hasankale’den,
Kaçsam kurtulamam televoleden
Anlıyorum heykel ile baleden,
İyi resim çiziyorum, yalan yok.

Biri bana okur ise mavalı,
Kafasına geçiririm çuvalı.
Çok severim, zurna ile kavalı,
Dinledikçe sızıyorum, yalan yok.

Teyo derki, biat etsin kullarım,
Ben gelirken temizlensin yollarım,
“Şey” diyeni hiç unutmam, bellerim,
Ufalayıp, eziyorum yalan yok.