Teyel Şiiri - Feyz Kariha

Alzheimerlı bir kitapta düştün
Bir cümleye millet olamayacak kadar bağımsız
Bu durum masallara bile kuşku eğirtir.

Seni cesurca haylazlıyorum…

Ateşin nabzını ormanlar tuttuğundan beri
Mor renk insana lüzumsuz değil
Zenne bir komutan koyunca suyu yola
Düşman zaferlice uyuyabilir
Veysel’e vuslatken hırka
Ve üzümler hor bakıyorken şaraba
Bir zenci küpesinde bir molla asılabilir.

Kendimi siyah beyaz bir kediye boyuyorum...

Uyanmak hayallerin intihar halidir sevgilim
Dünyanın kurumuş dudaklarıyla inlemektir
Eğer uyursak
Üç beş çaylarına kırkikindilerle gidebiliriz
Maşallah bir mavi düşürür nazarından
Biz nur topu acılara gök döşeriz
Açma gözlerini
Martılar şiirin gözbebeklerini doğuramayacak kadar ayık
Ve çoktan iki lakırdıya feda edilmiş kemanın teli
Açma gözlerini
Bu keder bir rüya dibine gömülebilir.

Uyuşan azalarımızı bağış kutusuna teyelliyorum…

feyz_kariha