Kimi arıyordum ki,
Texcoco gölü civarında bile,
Bulamayacağım maskelerin ardında...
İpekli beyaz perdelerin...
O pek süslü motiflerinin ardında.
Kimi arıyordum ki...
Neyi ispata çalışıyordum ki
Tanısam da hiçte yakın olmayan
Kaf dağına yolladığım,
Duygularıma....
Çok yoğun geri geliyor.
O eski ben geceleri...
Sabaha geçiyor biliyorum...
Beklerken....
Sabaha da kalmıyor bazen...
Neyi ispat ediyordum ki....
Neden anlatıyordum ki...
Ben bile anlamıyorken...
Onları, senleri, herkesi...
Anlatırken düştüğüm....
En keskin oyuklardan,
Dışarı çıktım, yarasız...
Tuzaklardan kurtuldum..
Maskelere, motiflere kanmadan....
Çöl sessizliklerin de bildiğimi koşturdum...
Kurtuldum, ölmeden...
Evet.. ölmeden kurtuldum...
Peki yaşıyor muydum ki....
Kime, neyi, neden anlatıyordum ki...
En büyük aydınlığımı,
Unutmaya çalışırken...
Çok zor unutmak....
Bir de seni, sen yokken
Unutmak çok zor...
Sabahları hatırlıyorum....
Hatta sabaha da kalmıyor bazen...
Sen yoktun artık...
Ve sen yokken...
Soruyordum kendime..
Geceler boyu...
Sen yokken...
Ben kaç eksiktim...
Kayıt Tarihi : 27.5.2007 17:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!