Tevvâb Seni Affeder Şiiri - Osman Akçay

İblis’in tedrisinde sanırsın ki çıraksın
Zikirden ve şükürden neden böyle ıraksın
Hemence tövbe et de şer yakanı bıraksın
Gaffâr seni affeder ümidini yitirme

Emanetten kaçındı hem gökler hem de dağlar
İnsan onu yüklendi sonra habire ağlar
Secdeye engel nedir, alınları kim bağlar
Cebbâr seni affeder zamanını bitirme

Fani dünya elbette kimselere kalmadı
Azrail söyle kimin ah canını almadı
Belki şimdiye kadar o kapını çalmadı
Kahhâr seni affeder nâra ruhun ittirme

Rüzgâr ekersen eğer bil fırtına biçersin
Ecelin şerbetini bir gün sen de içersin
O vakit geldiğinde bu dünyadan göçersin
Gaffar seni affeder kalbe günah ektirme

Rabbim ihtiyarlıkla bazısını sınadı
Ölümü bekliyorken birçokları bunadı
Kaybolan gençlikleri hep onları kınadı
Şekûr seni affeder cana azap çektirme

Dünya geçici mekân bulunmaz asla hancı
Hastalık belirince vücutta bitmez sancı
Yaşarken etrafına insan olur yabancı
Sabûr seni affeder fırtınalar estirme

Seğmenoğlu ömrünce sırtı üstüne yatmış
Kimisi dünyasına nice değerler katmış
Tümden riyazet çekip nefsini çöpe atmış
Gafûr seni affeder tövbedir tek kestirme

Seğmenoğlu (Dr.Osman Akçay)