Tevhit Yolumuz Bizim Şiiri - Osman Onuktav

Kurmuşuz şu vatanı köy, köy, kasaba ilçe
Kahraman adı taşır onca ilimiz bizim
Doğudan Batısına ana dilde öz lehçe
Türküler Türk/ü söyler, Türkçe dilimiz bizim

Erzurum’un dadaşı, çizer sınır taşını
İzmir’in efesi var eğmez asla başını
Elazığ’ın gakkoşu kaldırırsa kaşını
Ankara seymenıne, deriz delimiz bizim

Çağ kapatıp çağ açan, Fatih sultan Mehmet han
‘’Allah zalimi sevmez” diyen Yavuz da iman
Denizler de Barbaros, Kara da koca Sinan
Yıkılmaz eserleri yapmış elimiz bizim

Sakarya, Çanakkale, yaşanır Dumlupınar
Kışın Sarıkamış’ta dondu doksan bin çınar
Sene-i devriye de yürekler birden yanar
Tarihi hatırlatır esen yelimiz bizim

Secere ayrılamaz bir millettir soyumuz
Tarihe kök salmışız şanla dolu boyumuz
Mehteranla çoşarken başlar düğün toyumuz
Halayında barın da çalan telimiz bizim

Acun da namı olan ordulardan biriyiz
Türk’ü, Laz’ı Çerkez’i, biz vatanın eriyiz
Bu aşk için ölürken öldü denmez diriyiz
Düşmanın karşısında diktir belimiz bizim

Dört mevsim Anadolu, bölge bölge bir başka
Dağı, bağı, ovası benzer sırçalı köşke
Gözeler den çağlayan pınarlar gelir aşka
Marmara,Uluabat, Manyas gölümüz bizim

Sermiş irşad postunu Hacı Ahmet Yesevi
Hacı Bektaş dergahı Erenlere cem evi
Yunus’u Mevlana’sı maddi değil manevi
Hak yolunda yürüyen çoktur velimiz bizim

Bir dinin yolcusuyuz, budur işte farkımız?
Peygamber övgüsüne nail olmuş ırkımız
Üçler, yediler derken uçar birden kırkımız
Rehberdir yüce kuran tevhit yolumuz bizim

Siper oldu göğüsler vermez geçit düşmana
Yedi düel saldırdı sokturmadı vatana
Dua eksik olmasın şehit olup yatana
Gazi Mustafa Kemal Ata ulumuz bizim

Doğmuş gökte tek yıldız bir daha sönmeyecek
Uğruna can verenler geriye dönmeyecek
Bu alem var oldukca o asla inmeyecek
Ay Yızdızlı bayrakta renktir alımız bizim
Tek tek düşse yapraklar kopmaz dalımız bizim

KAFKASİ