Ey benim yurdumun gül insanları
Dağlardan, kan açmış güller dermeyin
Ey Hakkın gül kokan kul insanları
Gülleri dest-i zâlime vermeyin
El olun dibekte küfrânı döğün
Gün olun her sabah güneşle doğun
Unutman gölgesi olmaz her dağın
Yağmura düşmüş gölgeyi yermeyin
Ağlayın şafaklar atana kadar
Görün ki sîneyi nasıl yer keder
Bir kelâm insanı perişân eder
Mazlumun âhını küçük görmeyin
Ayhan der marazda eylenir kasîd
Bırakmaz yakanı hâin u hasîd
Görmedim kimseyi tevhidsiz mes'ûd
Tağutla dünyâya kanıp ermeyin
(Ceyhan - 30.11.2006)
Ayhan Yavuz AçıkgözKayıt Tarihi : 3.12.2006 17:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
işte gerçeğin, hakikatın ta kendisi. kalpler ancak onunla huzur bulur un taaaa kendisi. tebrikler.
TÜM YORUMLAR (2)