Mâsivanın sahibisin, Sen Mevla’m,
Biz deryada, bir damlayız sadece…
Yerle gök birleşir, istesen Mevla’m,
Heybetin emsalsiz, Sen’sin en yüce…
Şah damarındasın, Sen’siz solunmaz,
Verdiğin nimetin, eşi bulunmaz,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta