Tevhid Bulutları Şiiri - Ülkü Güven

Bir şehidin rüyaya girişi
Bir yavru ceylanın kan içişi
Destanlar hesap sorar Sansa’dan
Gabar kahpelenir utanmadan
Tırnaklarımla bilerim geceyi seherde
İhtilafa düşen ne varsa peşimde
Bahtı kara coğrafyamın sınırsız şehirleri
Vatansız eziklerin kanlı pençesinde

Mukaddes yüklerin hamalı olmuşsam
Koynumdaki yılana yüreğimi dolamam
Puslu,pusulu yolların başındaysam
Bozkurt izini çakal izine karamam
Tan atımı,eksilerek çoğalan
İkbali dağa taşa bağlayan
Gidenler el verip gitti hilale
Vatan ben oldu,ben de vatan

Bir şehidin rüyaya girişi
Bir annenin canından geçisi
Yeminler verilir silah ve Kur’an üstüne
Güneş şahitlik eder tabutların örtüsüne
Yıldızlar pusatlanır
Hem kanar,hem kanatır
Ben unuttum sılayı
Tarih beni,bana anlatır…

Ben hiç şiir yazmadım pembe sayfalarda
Parmaklarım bir kızıl saçı taramadı baharlarda
Sol yanım hep biraz yalnızdır, kahredercesine
Karanlığa dönüp tekbir getirircesine
Gökten boşalan ateşli sular yaksa bedenimi
Mayın tarlasında bırakmam mabedimi
Bir karışlık yer açın gökyüzünde
Tevhit bulutları sarsın kefenimi