Yok, iken var eyledin bil cümle mahlûkâtını,
Gice gündüz durmadan hep zikr ederler Zatını.
Ortağın yok, benzerin yok, hükmedersin âleme,
İsm-i Rabb’ın hikmetinden paye verdin âdeme
Emr-i “Kün” anında kurdun bu âlem-i fenayı,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla