Servet-i Fünûn (Edebiyat-ı Cedide) Edebiyatı’nın önemli isimlerinden biri olan Tevfik Fikret İstanbul’da doğdu. Recaizâde Mahmut Ekrem ve Muallim Naci’nin öğrencisidir.
Tevfik Fikret, edebiyatımızın yenilikçi ve farklı simalarından biridir. Hassas, kırılgan ve mağrur yanı ilk gençliğinden itibaren onu bulunduğu ortamlardan uzaklaştırmış; hatta bir süre inzivaya çekilmesine neden olmuştur. 1908 Meşrutiyeti’ne kadar önce Mirsad dergisinde, daha sonra da Malûmat dergisinde görev aldı. 1896 yılında Servet-i Fünûn dergisinin başına getirildi. Servet-i Fünun’dan sonra Aşiyan’a çekildi, eserlerini burada yazdı.
1901’e kadar Servet-i Fünûn anlayışına uygun bireysel şiirler yazan Fikret,1901’den sonra toplumcu şiirler yazar. Bunda Servet-i Fünûn’un kapatılmasının etkisi olduğu kadar, daha dergi kapatılmadan dergiden ayrılmasının etkisi de vardır. 1908’den sonra Hüseyin Cahit Yalçın’la birlikte Tanin’de çalıştı. Kısa bir süre sonra tekrar kendisiyle baş başa kalarak Meşrutiyetçileri eleştiren eserler vermeye başladı. Bundan sonraki yıllarını ülkenin içinde bulunduğu sorunlarla geçiren şair, yorgun düşmüş; hastalanmıştı. 1915 yılında öldü. Mezarı Aşiyan’ın bahçesindedir.
Tevfik Fikret, nazmı nesre yaklaştıran öncü bir şairdir. Şiirlerinde betimlemeler, mecazlar ağır basar. Aruz veznini kullanırken özellikle Türkçeye uygun kalıplar kullanmaya özen gösterir. Bütün güzelliğine değer verir. Kişiliğinin titiz, mükemmeliyetçi yanı şiirlerine de yansır. Serbest Müstezat’ın yanı sıra Sone, Terza-Rima gibi Batı’dan gelen nazım biçimlerini de kullanan Tevfik Fikret, ’Kulak için uyak’ anlayışını savunmuştur.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta