Issız bir dağ yamacındasın
Ellerin soğuk, kalbin buruk.
Kim korkuttu seni?
Kim söküp aldı cesur benliğini
Yılmayan bedeninden?
Hangi meyhanede harcadın bileklerini?
Bulurdum kendimi sonbahar akşamları.
Yalnızım diyemem
Birkaç dal sigaram ve bir fincan kahvem eşlik eder.
Ne sadıktır onlar bilir misin?
Çarmıha germişken seni uçsuz planların,
Çivilerini gevşetir, nefes aldırır insana.
‘’Geceyi sevmem ben
Huysuzluğun, aksiliğin durmadığı zamanlar.
Uzun uzadıya karanlık
Hani derler ya zaman dondu sanki
Bilmukabele’’
Der genç adam satırlarında.
Aradık gidenleri
Gelenler hep eksikti.
Özlemler duyduk dostların ardından.
Bir de sevgililer vardı
Ana avrat söverek sevdiğimiz.
Nice tahtlara oturduk,
Gök çehreli bir melek karşımda
Duracak mısın yoksa yolcu mu?
Ben sakiyim elimde kadehler var.
Seni tutmaya elimden ne gelir?
Bilmiyorum, anlamıyorum.
Sen beni anla.
Ah deli gönül
Hangi eylülde unuttun onları.
Bir hazan gecesinde kimi düşünürken
En sevgili sigaranı içtin?
Şimdi ekimde kimleri toprağa vermeli?
Kasıma hazır olmak lazım
Geri dön gittiğin yoldan,
Ulaşılmazı oynamaya çalışma!
Kaldır kara perdelerini de yüzünü göreyim.
Bir cümlenden bin anlam çıkarayım.
Şimşeklerini durdur da yanına yaklaşayım.
Bakışlarını kaçırma da anlayayım ruhunu!
Yaprak sesleri bozardı sessizliğini
O gözlerinden de kara gecenin
Bir çocuk ağlar uzaklarda duyarım.
Ellerim seri katili andırır
Büründüğü siyah elbiseleriyle
Bir çığlıkla bozmak isterim
Rüzgar yağmur getirir derler
Bulutları takıp koluna.
Seni ne getirir?
Kahve fallarım da yalan çıkar olmuş.
Sen çöle düşen yağmur tanesi
Varlığa sahip olamadan yok olan.
Gel!
O demir kapılar duramasın karşında
Yollar senin oyuncağın olsun.
Öyle yada böyle
Gel ulan işte.
İhtiyacım var
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!