Tevekkül Şiiri - Fitnat Yılmaz

Duygularım paramparça bölük pörçük...
Uzaklarda bir yerlerden
Neşeli insanların kahkaları geliyor kulaklarıma...
Radyoda çalan şarkı yavaş yavaş içime işliyor...
Alıp götürüyor beni çoook uzaklara...
Yalanların,riyaların ihanetlerin olmadığı diyarlara...

Günahsız,masum çocuklar
Etrafımı çiçeklerle sarıyorlar...
En güzel şarkılarını haykırıyorlar...
Sonra annem geliyor gülümseyen gözleriyle...
Usul usul saçlarımı okşuyor...
Gözyaşlarımı siliyor...
Ağlama melek kızım ağlama...
Sen bir savaşçısın,güçlü olmak zorundasın...
O güzel gözlerinle etrafına ışık saçmalısın diyor...

Ve başımı kaldırıyorum usulca
Gökyüzüne bakıyorum...
Yüreğimi,beynimi,düşüncelerimi...
Beni yaradana havele ediyorum...
Ve tüm kalbimle tevekkül ediyorum...