Hâl-i beyânımıza denk düşen tek kelimeydi Tevekkül.
Sustuk,
Sabrettik,
Umut ettik,
Çünkü dilimizle yüreğimiz Tevâfuk.
An geldi
Yorulduk,
Yıkıldık,
Pes ettik
Lakin yine de devam ettik.
Böylelikle özümüze en yakışanı bulduk...
Kalem de söz dinlemez oldu bu aralar.
Bir asi,bir asi....Sorma gitsin.
Ben ismini fısıldıyorum,
Kerata "AŞK" diye yazıyor....
Kayıt Tarihi : 12.6.2020 11:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
SENSİZLİĞİN ŞİİR YANI
