Tevekkül Şiiri - Ayşenur Yiğitbaş Bulğu

İçimdeki acı arada yoklar beni.
Kendine sığınacak bir liman arar.
Nice güzellikler yok olmuş belli.
Gönlüm tevekkülde kılmış karar.

Derindeki izlere gözyaşlarım şahit,
Olgunlaştırır acı, olmak ister zahit.
Gerçek kaçınılmaz olgu olamam lahit.
Tevekkül arkadaşım ölümüne ahit.

Sınavdayım sınavda kalmışım darda.
Kendine gel biçare dünya denilen barda.
Zaman geçiyor hızla saçlara düştü karda.
Tevekkül et kalk, sonun olmasın narda.

Ağlama yüreğim sel olmasın gözlerim.
Boşa akan gözyaşlarımı özlerim.
Hak yolunda uyanmayan kalbi közlerim.
Tevekkül ile başlar her dem sözlerim.

15.06.2009
Ayşenur BULĞU