Tevbeye Gel Şiiri - Ömer Ziya Soyyiğit

Merhamet kapısı açık
Tevbeye gel tevbeye gel
Bunca gaflet yeter artık
Tevbeye gel tevbeye gel

Unutma bir an ölümü
Kimseye etme zulümü
Bilki ömrün son bölümü
Tevbeye gel tevbeye gel

Ömür dediğin bir nefes
Etme hiçbir şeye heves
Masıvadan meylini kes
Tevbeye gel tevbeye gel

Yıllar geçti heba oldu
Gül yüzler sarardı soldu
Nerde anan,baban noldu?
Tevbeye gel tevbeye gel

Titreyerek kendine gel
Göz yaşın aksın olsun sel
Boş bir hayal bunca emel
Tevbeye gel tevbeye gel

Düşün nedir kazandığın?
Hemde uğruna yandığın
Fanidir her dayandığın
Tevbeye gel tevbeye gel

Ömer, Rahman'ın kulusun
Yazık isyanla dolusun
Kuran bağının gülüsün
Tevbeye gel tevbeye gel