Kaybettiğimiz bir şey pek koruyamamışız,
Tevazu bir erdemdir hiç anlatamamışız…
Ahmak sanılıyorsun, her tekrarlayışında,
Herkes korku bekliyor, davranış bozukluğunda…
Tevazu engelliyor, her çeşit kötülüğü,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta