Uzaklaşıyor sanki her gün herkes birbiriyle. Nasıl değişiyor insan, şekli, şemal'i ve fikriyle.
Nedir bu kadar bizi birbirimizden ırak kılan? Nedir bizi birbirimizden bıktıran?
Halbuki öz'ü değişmez ki insan olarak kimsenin. Halbuki hiç faydası olmaz ki birbirini hiç görmeden gitmenin.
Kendini üstün görüp, es geçiyorsan dünkü dostlarını, bil ki kısıtlıyorsun kendi kendinin o geniş alanını. Yok,diyorsan ortak olmasınlar kimse hiç bir şeyime, öyleyse sen yaşarsın tek başına kendi kendine.
Hiç birşey kalmaz elinde herşey senin olsa bile.
Yaşamak ancak güzel olur dostların ve akraban ile.
Kayıt Tarihi : 27.12.2024 20:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!