Tevafuk Şiiri - Emine Aydemir Karataş

Akşam oldu ,
Hüznünde selam durdum kalbimin,
Öyle acılar içinde ki,
Bilsen , dayanamaz ,kalbimden öperdin.
Arşınlamadığım sokak kalmadı semtinin,
Ah, bir denk gelmez mi insan?
Sokak lambaları tanıdı beni, kediler , evsiz insanlar,
Bir sen tanımadın, göz göze gelsekte her an.
Yoruldum ama yılmadım,
O tevafuk bizi karşılaştıracak,
Bir esnafın dükkanında,
Karşı kaldırımda,
Birimizin tabutunun başında
Ama bir gün mutlaka.