Gölgem ardımda ,
heybem sırtımda arşınladım
hasretin virane şehrini..
Neydi aradığım . .
Sahiden arıyor muydum . . !
Bulamadım bir türlü
vuslathanemi..
İzbelerde duldalanmış
yıkıntı bir ev arşınlıyor benliğimi..
Yanına varıp
tokmağına vurmaya cüret etsem
kapıyı açacak olan
bulmayı beklediğim miydi ?
Oysa
perdeleri yırtık pencerelerde
insan silüetleri çekilmiş
ruhsuz bedenlere . .
Yorgun artık gönül kuşum ,
göçüyor arzular diyarından . .
Ey hırçın kalbim ,
koparmasalardı seni keşke
toprağın yağmurla gamzelenen bağrından. .
Kayıt Tarihi : 9.3.2023 22:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir garip yolcuyuz hayat yolunda
Uçsuz bucaksiz yolun sonunda
Bir garip yolcuyuz hayat yolunda.
Vera hanım Yüreğine kalemine sağlık çok güzel olmuş hayatın içinden bir şiir okudum tebrik ediyorum.
zilleri çalmaz ki beton kapının
sinmişse bedene toprak kokusu
yağmurlar nasıl ıslatsın kuru yüreğin
gelir geçerde, ne bıkakır işte .. yutkunmak gerisi
tebriklerle
Sanırım yıkılmış şimdi,
Perdeleri yırtılmış,
İzbe bir virane...
Gönül ne arasın şimdi,
Toprak yağmurdan kaçıyor,
Seven kaderinden...
Uğurlamalı artık,
Daha fazla kırıp dökmeden...
Deprem sadece binaları yıkmadı,
Şiir ele veriyor, ruhlardaki yıkımı...
Etkiliydi yine,
Tebrikler Vera Hanım..
TÜM YORUMLAR (5)