Ve kırık bir testiydi günün sonunda kalan
Akıtan içindeki dupduru şerbetini
Ne kıran pişman oldu, ne de görüp üzülen
Olan testiye oldu, herkes böyle bilecek
Oysa ne de güzeldi içindeki o şerbet
Onca şifa dağıtan, onca açı doyuran
Yılların rahmetiydi içindeki o iksir
Kim bilirdi o iksir içildikçe çoğalır
Çoğaldıkça tatlanır şerbete döner tadı
Kırk yıllık şifacının şu testisine bakın
Bunca yıldır şifayı veren o şerbet midir
Yoksa bir ömür seni taşıyan testi midir
Kıymetini sonunda kırılınca anlarlar
Tamir etseler bile olan şerbete olur
Aslında bilseler ki kırılan testi değil
Şerbetinden tadacak kulların umududur
Günün sonunda kalan tükenen umutlardır
Yusuf Kılınç
Kayıt Tarihi : 2.6.2020 01:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Kılınç](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/06/02/testi-24.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!