Testi Şiiri - Afet Kırat

Temiz suyla karmıştı topraktı ilk mayası
Kızıl sırla sarmıştı ustasının ayası
---Dokunmak istemezdi taşlardan çok korkardı
---Tak demişti canına bir gün kükredi esti
---Muhtaçtı akan suya kalkıp pınara vardı
---Kana kana su içti taştan ürkmedi testi.
Farketti ki sebepsiz yalan dünyaya yası
İmkânsızdı kaçması engel oldu hayâsı.

Gerekirse kırılır ama hiç eğilmezdi
Vakurdu şimdiye dek yılmadan dimdik gezdi.
---Ruhunda taşıyordu ustanın emeğini
---Boyun eğmek taşlara olacaktı ihanet
---Üstünden çıkartmadan kızıl sır gömleğini
---Duada gibi boynu göğe bakmalı elbet.
Geç kalmış olsa bile kendi gücünü sezdi
Taşlarla oynaşarak yersiz korkuyu ezdi.

Kaskatı olmalıydı dünya olsa da kara
Elbette kapanacak bir gün kanayan yara
---Dik durmaktı gayesi küçük sırlı testinin
---Gücü kalmasa bile gururla bakacaktı
---Vakti bitene kadar vuslata koşan tinin
---Hasret ile yanarken bağrına akacaktı.
Ustasının gücüyle sabretmeliydi nâra
Muhtaçtı yaşadıkça korksa bile pınara.