Testi Şiiri - Fatih Akdag

Testi

Mecnun’dan füzun aşık aşık
Edeb’i eğri odunda görmez maşuk,
Hakkı arar selçuk,
Sûret-i zâhir’den geçmeyeni neyleyim?

Testinin nakışıyla,
güzel olsada oyalanma,
Nakış’da marifet yok,
O gözdeki perdeyi ifşa ederken
Mana’ya varamama’ya simge.

Nakış ustasını belli eder ama,
her usta’nın testisi,
su, şerbet sunmaz sunamaz,
Onun içundur ki
Her testi suya gitmez gidemez
Oysa öyle ustalar vardır ki,
testinin nakışına bakmaz.

Onların testisi,
öyle bir şey barındırır, taşır ki,
bir zerre katresi dahi
Nemrut’un ateşine yeter söndürür,
söndürmekle de kalmaz,
Tıpkı Nuh’u üstüne aldığı gibi
Şirk’ci menzupları boğar
Musa ve haklını korurda
gafil zümreysiyle arasını aralar

Testide maharet var zanneden
suda cansız bedeni görmez
ibret almaz,
Oysa testi sahibi lutf eyleyip
O’nun
O ruhsuz halini cürütmedi
gören göze sundu.

Sakın!
Testide maharet arama,
Meziyet testi’de değil.
Testinin sahibinde,
Testiden maharet umanlar
Asa’ya göz koyanlar gibidir
Cünkü Asa onunla ölüye can
Hastaya şifa verirken
Başkası elinde basit bir odundu
Ama O zatlar bu manayi göremedi göremez
Ç ünkü Onların gönülleri âmâ olmakla asla yetinmedi yetinmez!
Müflistir…! 

(30/11/2010) Levvame (Fatih Akdag)
http://levvame.wordpress.com/category/siirlerim/