Teşrinisani Şiiri - Bekir Mutlu Gökçesu

ayın biriydi
kasıntı biraz irice
oralı olmadım görmezden geldim önce
kırk yıllık kani, teşrinisani.
sonraları sabah akşam bizim mahellede
sokağı tırmanır telaşlı, sevgiliye koşar gibi
güneş açar.
eli boş, umarsız gözleri, süklüm püklüm inişi
yağmur yağar.
pat diye çarpışırız köşede nefesi yüzümde
bir havalar, bir fiyaka birbirimize niyeyse?
toplasan, çıkarsan iki hayalperest fani hani.
ıssız ve ıslak sokaklar, yapraklar savrulur
ihtiyar ağaçlar kederli, pek bir düşünceli
kim bilir neyi kurarlar? manidar yani.
vakit de dar ama
soğuk bir ıslığı uzatarak ümitle
yürürüz kolkola biz iki kafadar
ve gayet bahtiyar niyeyse?
kar atıştırmaya başlar.

Bekir Mutlu Gökcesu
28/11/2017
Teşrinisani : Kasım
Kani : Kanmış, inanmış
Fani : Gelip geçici