Yüzsüz, yüzüne güler.
İkiyüzlü, arkandan söver.
İyiler kendi nefsine,
Kötüler nesline köpürür.
Veren toktur alan aç,
Alandan verene kaç.
Tutsak kalp hür değildir.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta