Tespihtaneleri Şiiri - Uğur Musab Şahin

Yüzsüz, yüzüne güler.
İkiyüzlü, arkandan söver.
İyiler kendi nefsine,
Kötüler nesline köpürür.
Veren toktur alan aç,
Alandan verene kaç.
Tutsak kalp hür değildir.
Özgür ise sevmeyi bilir.
Kavuşmak aşkı öldürür.
Aşk için ölünür, öldürülür.
Sevgi kalbe, kin nefse rızk.
Nefsine uyanın, azığı kazık.
Kalp aşkı, akıl da sabrı taşır.
Mecburiyete, mecbur alışılır.
Hasım kör, hısım keskin nişancı.
Hısımın şerri, hasımdan acı.
Elele, sımsıkı sarılmalı aşka
Dört elle sarılmak bir başka.
Ne eş, ne aş, ne de aşk var
Ne ses, ne nefes, ne heves yar.
Canımı yakıyor, saatteki akrep
Vakitten öncedir, edebi niyet.
Nefsi değil, şeytanı öldürelim.
Aklın yolu bir, hakkı güldürelim
Nefis haddi aştı, kalp sevgi hamalı
Kalplere bak, her yerinden yamalı.
Yalana sığınmak, yılana sarılmaktır.
Nisyan, unuttuğunu hatırlamaktır
“Kitap karın doyurmaz” derler.
Lakin, aklı doyurur ikrarı beyler.
Uzandığın yöne uzanır yol,
Kazananı kucaklar, sarar kol.
Aklım yanımda, aklımdaki nerde?
Belki yanımda ki devadır derde.
Sürünmek değil, sürdürmek ister
Görmek ister nefis, görünme yeter.
2021