Tespih Taneleri Şiiri - Özge Özgen

Ve sonra yaşlandım ..
Aralıkta mısır taneleri gibi
Kartlaştı kalbim ..

Şimdi,
Annemin beyaz geceliği gibi saçlarım.
İki yöne doğru tarıyor hayat beni
Hangisi doğru bilmiyorum ..

Diyorum ki bazen ..
Belki yağmurlar tutar ellerimi
Ben de eski bir yumağı sarar dururum sana doğru.
Ayak bileklerim yine bir karıncayı ezerse
Affetme beni ..

Yanlışlığım kendime!
Yalnızlığım ise ,
Mahalle arası pazarlarda ille de ipek gömlek satıyor ..
İyi biri ol sen de artık
Al şu bendeki ağrıyı götür eskiye ..

Biliyor musun?
Çoktandır gökyüzüne bakmıyorum.
İki duvar arasındayım
Sırtımdan örümcek ağları damlıyor ince bir ipliğe ..
Yani işte ;
Kötü kadınlar da sakız çiğniyor
Ve lekesiz dolaşıyorlar avlusunda ömrümün ..

Belki diyorum, şişmanlasam iyi gelecek bana.
Bir yalnızlık daha mı doğursam?
Yada bir çığlık atsam
Kaç nefes uzağımdakiler duyar beni ?

Vay efendim!
Seninde kuşluk vaktin gelmiş belli ki ;
Bak ezan sesine karıştım yine.
Eğildim yere düşen tespih tanelerini saydım.
Allah'ın doksan-dokuz tane adı varmış

Bir kadının ise hiç ..

Ve şöyle geçti içimden ..

Ben bir hiç’im öyleyse ..

Özge Özgen