Hayır üstat,
önce ekmek bozulmadı!
Önce;
süt,
Sonra;
kan,
Sonra;
insan bozuldu...
Ve bir yarımız;
namlunun ucunda kurşun olup,
yağdık insanlığın üstüne...
Öte yarımız;
ipi kesilmiş tespih taneleri gibi,
kaybolduk mabetlerin avlularında!
Ve sonra;
Bir dilim bozuk ekmek parasına,
satıldık köle pazarlarında!
Kemal Eyüboğlu
Kayıt Tarihi : 16.7.2018 14:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!