Tespih Şiiri - Murat Deveci

Tespih

Kahvaltıda yenir zeytin, birikir çekirdek,
Deterjanla yıkanır, temizlenir hep tek tek.
Zindanda kısıtlıdır, yoktur alet edevat,
Düzeltilir sabırla, duvarlara sürterek.

Sürterek getirilir hepsi de aynı boya,
Yıkanır kurutulur, dizilir bir sıraya.
İğne ile açılır, hepsine delik bir bir,
Bir ipe dizilere, koyulurlar hizaya.

Tespihimiz oluyor, eksiktir imamesi,
Otuz beş çekirdektir , tamamen sermayesi.
Hapis boşa boşluktur, akıllıya bir fırsat,
Zindan tespihat ile Rabb’in zikirhanesi.

Çekilir de tespihler, zikredilir hep Allah,
Tövbe istiğfar ile işlenmez asla günah.
Bilinir geçen günler, hem ömür sermayesi,
Hak’tan istenecektir, yarınlar olsun ferah.

Tespih gibi dönüyor, fani dünya hayatı,
Zindandaki hiç kimse, aramıyor rahatı.
Döner elbet bu devran, şimdi bize zulmeden,
Ateşlerde yanarda, biter zulm saltanatı.

Muradi-09.02.2018