Tesnîm Çeşmesi Şiiri - Enver Özçağlayan

Tesnîm Çeşmesi

Bir yanımda boşluk var, nasıl dolar bilemem?
Dostlar bir bir giderken alırlar benden beni.
Gözlerim yaşla dolar, elim varıp silemem,
Hatıralar uçuşur, hüzün kaplar bedeni.

İlahi hüküm böyle, lâkin ruha zor gelir;
Gidenler birleşirken, sanki ben azalırım.
Yaradan dileyince mutlak her baş eyilir,
Her gidenin ardından mahzun bakakalırım.

Hücrelerim her akşam hesap sorarlar benden,
Götüreceğin ne var, güne düşen faydan ne?
Hakk hesaba çekecek yarattığı bedenden;
Beklemediğin şeyler dökülecek önüne.

Pislik içinde pislik, korkarım bulaşmaktan,
Dostlarımı bilirim, hep gül bahçesindeler.
En sona koyma Yarab! Mutluyum yaklaşmaktan,
Onlar ki murat üzre; "Tesnîm" çeşmesindeler.

18.11.2014
Fatih-İST.

Enver Özçağlayan
Kayıt Tarihi : 19.11.2014 13:46:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


Bir bir ebedi yerine giden dostların ardından özlemle, rahmetle.E.Ö.

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Enver Özçağlayan