Teslimiyet denen şey! Şiiri - Fikret Şah ...

TESLİMİYET DENEN ŞEY

Makine diye bir şey icat etti içimizden biri
Buhar çevrildi dişlileri tekerleri treni gemiyi
Fabrikalar türedi ardından bin sürü
Başladı insanlar fabrikaları çalıştırmaya
Fakat satılmadı ki ekmek eskisinden daha ucuza

Silah çıktı merlik bozuldu eşkıyalar çoğaldı
Bavul ticareti başladı esnaflar kan ağladı
Çin her şeyi üretip ucuza piyasaya sundu
Ucuz olsun diye malzemelerden çaldılar, milleti kandırdılar
Sonunda ise fabrikalara birer birer kilit vurdular

Eskiden fabrikalardan insanlar çalışılarak kar ederlerdi,
Fakat şimdikilerde işten atıma korkusu ile sardı bir telaş
İşveren der istifa et sendikalardan örgütten kop,
İşçiler kara, kara düşünür acep ne olacak benim iç güvencem
Kalmadı ne işveren nede hükümete güvenen

Sabahın kör karanlığında kalkıp geldik işe erken
Akşamın kör karanlığında vardık eve hep çoluk çocuk uyurken
Ömrümüzü çürüttüler ses,görültü ve stres ile birde dayatmaca
Elimize tutuşturdular sadaka niyetine üç beş kuruş
Ezildik tükendik üstüne birde mezarda emeklilik