Teslimiyet Şiiri - Senanur Erdevir

Ey Ölüm!
Nerdesin?
Ne vakit gelirsin kapıma?
Bu sürgün hayattan beni ne vakit kurtarırsın?
Yâr'e ne vakit kavuşturursun beni?
Bir özlemdir ki yüreğimi sızlatır.
Hiçbir acıya, sevgiye eş değildir bu aşk.
Rabb'im!
Belki sana bu sürgün dünyada alelkifâye kulluk edemedim
Affet Allah'ım
Sen merhametin en yücesine sahipsin
Affet!
Bu acizane kulun
Her gece senin adınla gözlerini kapar
Her sabah senin adınla gözlerini açar
Bu gözler ki senden başka Yâr'e kördür
Bu çirkin eller ki her namaz vakti senin karşında en afif ellerdir.
Bu akıl ki senden başka düşünceye bestedir.
Bu aktar-ı beden yalnızca senin için
amâl-i bedeniyye eder.
Bu hayatın ölümü, âhiret'in hakikât yaşamı
Gelsin de artık kavuştursun seni bana.

Ey Yâr'im, Yâr'ım, yarınım,
Geleceğimin habercisi..
Gelecekten yalnızca tek haberdâr olan Sevgilim
Geleceğime, ahiretime sureti-yüzünü görmeyi Nasip eyle (Amin)

Biliyorum imtihan ya;
Yürek yanıyor bir şekilde
Fakat yüreğimi senden başka yakan imtihan istemiyorum.
Gönlümü yalnızca senin aşkınla doldur,
Yanacaksa senin aşkınla yansın,
Haşrolacaksa yalnızca senin aşkınla haşrolsun,
Ancak bu şekilde huzuru bulabilirim. Başka kalplerde huzuru aramakla imtihan etme beni Ey Rabb'im.
Beşeri Aşk'la imtihan etme beni.
~•~
Ben bir ölüyüm
Dünya denen hudutlu topraklarda
Gözlerim açık ama körüm
Kalbim atıyor ama yaşamıyorum.
Hissediyorum ama duygusuzum..
Ben bir Beşerim..
Dünya denen bu toprak parçasında.
Tek gayem sevgilime ulaşmak
Neredesin Ey Can!
Neredesin Ey huzur!
Nerdesin Ey Rabb'im..?
Daha fazla günah işlemeden al beni yanına..
Sal ölüm meleklerini kapıma.
Kavuştur artık beni sana.