Teslimiyet Şiiri - Aysun Erat

Acemiydi sevmelerim,
El yordamı,
Karanlıkta arıyordum hep aşkı.
Uçmayı yeni öğrenen,
Titrek ve güçsüz,
Bir yavru kuş kanadıydı yüreğim.

Sevgilim!
Sevgili öğreticim benim!
Bıkmadın acemi kaçışlarımdan.
Bırakmadın hiç sensiz,
Tuttun kanatlarımdan.

Kendinden vazgeçmeden,
Nasıl sever bir kadın?
Nasıl çıkarıp yüreğini,
Bırakır iki elin avuçlarına?
Artık biliyorum…

Ve sonra..
Öğrendim ya sevmeyi senden.
Kaldırdım başımı yukarıya.
Bal rengi gözlerine baktım.
Korkmadan yarınımdan,
Teslimiyeti tattım.