Teslimiyet Şiiri - Kâzım Özgür

Yarın mahşer gününde,teraziler kurulur,
Af et beni Yaradan,günahları sileyim.
Yaşadığım her anım,hepsi bir,bir sorulur,
Af et beni Yaradan, mümün olmak dileyim.

Sallallahu Muhammet: hep bizlere önderdi,
Ona sadık ashabı şu dünyada enderdi…
Ah! uydum kör nefsime yanlış yola gönderdi,
Af et beni Yaradan ben,cürümü bileyim.

Her an hazır olmalı; ölüm bize çok yakın,
Dün bizimle olanlar; aramızda yok bakın.
Sonra pişman olursun,kalpleri kırma sakın,
Af et beni Yaradan,her emrine köleyim.

Yüce Rabbin emrini,tevhid ilmi bileyim,
Yalan söylerse dilim,dilim,dilim dileyim.
Tövbe edip bin defa, günahları sileyim,
Af et beni Yaradan,şu halimle çileyim.

İnsan oğlu çok bencil,sevgileri laçkadır,
Tüm sevgiler sahtedir,Allah aşkı başkadır.
Yıllardır yanar gönül, hep ilahi aşktandır...
Af et beni yaradan,muradımı alayım.

Özgür der ki:ağlarım seller gibi coşarım,
Irmak olur akarım,Ummanlara taşarım.
Başa gelen zorluğu sabır ile aşarım,
Af et beni Yaradan,imanımla öleyim.

{ Kâzım Özgür22-Şubat-2004}