Küçük yaşta, kederle, hüzünle buluştum
Kader işte, sevgiden yoksun hale düştüm
Meslek icabı, yurdun her yerini dolaştım
Kıyamdaki kadar, hiç huzura doyamadım
Her ne yaptıysam, kimseye yaranamadım
Dost bildiğime, dikeninden sarılamadım
Beni hor görüp, taştan taşa vurdular’ da
Lutfuna sığındımda, kimseye darılamadım
Dost için zara düştüm, kendimi bulamadım
Buz kesilmiş bedenimle, sanki nara düştüm
Cihan dar geldi, zavallı kuluna, kapına yetiştim
Yarab, senin gibi yar ve yardımcı bulamadım
Kayıt Tarihi : 4.5.2008 14:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nuh Yıldız](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/05/04/teslimiyet-24.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!