Böylece daha 100° sıcaklığa gelmeden yok olan insanın eşrefi mahluk olmadığı da acı acı görülecekti. Ne hayat ne yeryüzü bizim için değildi. İnsan ve hayat çoğunlukla yeryüzünde silinip gidecekti. Aptal oluşun, sömürülmenin, uyuşturulmanın, akılsız oluşun adı eşrefi mahluk olmaktı.
İmanlı olmasının ne kendisine ne dünyaya ne yaratana hiçbir yararı olmayan akılsız tutumlarla olan eşrefi mahlukun, Dünyayı 150 derece sıcaklığa ulaştırması felaket olacaktı.
İmanı dışında olup bitenden, çevresinde ve kendisine ait bilgiden bihaber yaşayan eşrefi mahlukun ölümlü biçimde yeryüzünde çekildiği alanda 150 derecede ve 200 derecede yaşayan bakteriler, tardigradlar kaynar dünyanın yeni eşrefi mahluku olacaktı.
Eh ne diyelim akıllılığımıza doymayalım
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta