Bir insan daha öldü ve gömüldü,
Artık kalbinin atmadığı yerde.
Parlak kozasına sarındı bir hengameyle,
Varlığını bembeyaz kaplayan sessizlikte.
Heyecanını sarsılan bedeninde aradı durdu,
Evrende duyuramadığı serzenişle.
Çığlıkların onu çağırdığı yere ulaştığında
Sonsuz bir haz vardı dökülmüş yaprakların
Altın sarısı ama solgun renk cümbüşünde.
Askıda çabalayan adımlarının ardı sıra
Koştu delicesine ve irileşti boşluklarda,
Bir insan hayatını serdi gökyüzüne
Ölü yıldızlara dağılmış yalnızlığında.
Kayıt Tarihi : 25.7.2006 08:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Soyalar](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/07/25/teslimiyet-11.jpg)
teslimiyet ve tevekkül her şeyden önemli.............!
bu şiire yorum yazarken 1 saat önce,
elektirikler kesildi... :)
bu bilinçle yaşayıp bu bilinçle ölmek ümüdiyle
saygılarımla
TÜM YORUMLAR (2)