aldığım emaneti nehire salıyorum
balıklar yesin diye belki
belki başka gözlere
bir ömür taşınmayacağı için
belki de emanetler
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
O
Nehrin suyunu kestik.
Emanet kıyıda biraz daha kalsın diye.
Teslimat yasaklandı.
Şiire teslim olan üç beş düşünce nehir olarak yedekte. Şiirciklere teslim emin ellerde. Sakin olmak zamanı.
EMANET
Geri vereceğiz hepsini...
Bunca yıllık vücudumuz; el, kol, ayak,
Öpüştüğümüz dudak,
Yeşilini gözlerimizin, mavisini.
....
....
.......
ziya osman saba
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta