aldığım emaneti nehire salıyorum
balıklar yesin diye belki
belki başka gözlere
bir ömür taşınmayacağı için
belki de emanetler
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
O
Nehrin suyunu kestik.
Emanet kıyıda biraz daha kalsın diye.
Teslimat yasaklandı.
Şiire teslim olan üç beş düşünce nehir olarak yedekte. Şiirciklere teslim emin ellerde. Sakin olmak zamanı.
EMANET
Geri vereceğiz hepsini...
Bunca yıllık vücudumuz; el, kol, ayak,
Öpüştüğümüz dudak,
Yeşilini gözlerimizin, mavisini.
....
....
.......
ziya osman saba
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta