Merhaba dedim seni anladım dedi
Öyleyse teslim oluyorum, Pes! doğrusu
Ses bombası düştü yüreğime. Kısık değil ama eskisi kadar da hırıltılı değil ses. Ses tellerin zedelenmiş diyor hasta bakıcı adam. ikna oluyor saf yüreğin. Dört bin ayet okunuyor ardına. Dört yüz kere sure hatim ediliyor, kırk dört kez de salavat getiriyor tanıkların. Cenazenin ortasına dikiliyor senin gibi saçları olan adam. O adamın gösterisi bitene kadar insanlar gülüyor, sonra kavuğu bir başka adama teslim ediyor. İmam diyorlar buralarda adına. O tüm görevi ciddiyetle yapınca gülenler utanıyor gibi ama hepsi değil gözümle gördüm hepsi değil. Bir şeyler okuyan beyefendi vakfediyor toprağa. Bir testi su ile mersinleri ekiyorlar cennet bahçelerine. İnanç tabi, insan inanınca şeytana bile kanıyor. Bunu daha önce de konuştuk , korkarım korkardı ölümden. İnsan korkunca o kadar gülünç olur mu? Bir hikayesi var artık şimşeğin. Çaktığında yorganın altında seni anlatacağım, haberin olsun arkandan konuşmayı bırakmadım.
Orada mısın, duydum dedi
Konuşmayı kısa kesti, etkilendim doğrusu
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta