189.
Düşünmemeliyim. Kendime bir meşgale bulmalıyım. Bir uğraş. Kitap olmaz. Kitaplar iyice canımı sıkıyor artık. Kitaplarda acı çeken herkesi kendime benzetiyorum. Kitaplardan kurtulmalıyım. Düşünmemeliyim. Kitaplardaki adamları gerçek zannediyorum. Tıpkı Selim gibi benim de ahlakımı bozuyorlar. Kitaplardan kurtulmalıyım. Hepsi beni düşünmeye sevk ediyor. Oysa düşünmemem lazım. Düşünmemeliyim..
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
