144.
Bazen bir şey oluyor ve mahalle maçında maçı bitiren son golü atıp maçın yıldızı olan on yaşındaki veletler gibi seviniyorum. Kollarımı iki yana, yere paralel bir şekilde açıp tüm evi turlayasım geliyor. Ne biçim adamsam artık. Ama uzun soluklu olmuyor tabi. En fazla beş dakika sürüyor, sonra sigara yakıp kendimle "mal mısın la sen? malsın malsın, malın önde gidenisin" şeklinde diyaloglara girişip normal halime dönüyorum..
Kayıt Tarihi : 23.6.2015 15:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)