120.
Çıldırmış sıcak yüzünden erimek üzere olan bir asfalta yapışıp kalan sakız eriyiği gibi hissedersin bazen kendini. Babasının sünnet düğününe katılmak zorunda kalan ergen çaresizliğiyle boş boş bakarsın sağa sola. İmkanlar etrafında fır döner aslında ama sen kıçını bile kaldırmaya üşenirsin. Böyle anlarda zaman geçmez, anlar ve anlar vardır ve anların arasında anlamsız boşluklar.. Anlatmak istersin, kimseler anlamaz..
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Anlatmak istersin, kimseler anlamaz..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta