Günlük yaşantımıza,
Otomatik olarak yerleşen,
İki nezaket ifadesi,
Gelgitlerle yaşanan,
İnsan ilişkilerinin,
En iyi tamircileridir.
Bize bir şey verenlere,
Duyduğumuz minneti,
Teşekkür ederek öderiz.
Yaptığımız hatalar yüzünden bozulan,
Kırdığız,üzdüğümüz kişilere karşı olan,
Borçluluk hissimizi,
Özür dileyerek gideririz.
İnsanlar arası ilişkiler,
Al gülümü,ver gülümü cinsinden,
Karşılıklı beklentiler üzerine kurulursa,
İlişkiler sıkıcı olmaya başlar.
Teşekkür etmekle,
Verileni takdir eder,
Vereni onurlandırırız.
Özür dilemekle ise,
Özür dilediğimiz kişiyi takdir edip,
Kusurlu olarak kendimizi onurlandırırız.
Teşekkür ve özür ifadeleri,
İlişkilerin gelişmesi,
Eksikliklerin giderilmesi için,
İyi niyet ve güveni inşa eder.
İki ifade de üretkendir,
İlişkilere hayat verir.
Bu iki ifade,yerinde ve zamanında,
Kullanılmadığı durumlarda,
Anlaşmazlıklar çıkar,
İnsanla r birbirine yabancılaşır.
Samimi bir teşekkür,
Bütün kapıları açar,
Samimi bir özür,
Kırık kalplerde açılan,
Yaraları sarar,sarmalar.
Kayıt Tarihi : 15.10.2008 23:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kemal Tekir](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/15/teseskkur-etmek-ozur-dilemek.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!