Tesellisi Yok Şiiri - Necmettin Özgürsoy

Uçup gitmiş kuş kafesten,
Ardı sıra ağlar isen ne deyim.
Kurumuş gül dalı, solmuş yaprağı,
Kova ile sulayıp da bakar isen, ne deyim.
Dönülmez bir yola girmiş faniyi,
Gece gündüz camda, bekler isen ne deyim.
Ağaçlar gazelde, dökmüş yaprağı,
Karlar beyaz örtüsüyle, sarmış toprağı.
Gönlün çeker gülistanı, bağı bostanı.
Geçti gül zamanı, yoksa sana deyim.
Ayrı düşmüş, dost bildiği canandan,
Bir zülfü yâre satılmış, kalmış ne deyim.
İçi sızlar, ahı gökleri tutmuş.
Yüreğimi dağlar, tesellisi yok ne deyim.