Tesellimdir Çocukların gülümsemeleri

Bir çocuk parkında atıyorum
sevdiğimden ayrılığın hüznünü.
Tesellimdir,
kumda oynayan çocukların coşkusu.
İçimde bir sarsıntı oluyor,
aşk şiddetinde.
Sersemim,
Sarhoşum.
Ilık bir esinti bozuyor dalgasızlığımı.
Ayıldım!
Uzaklara bakıyorum
Yakına bakmaktan yorulan gözlerimle
Mutluluğu arıyorum.
Umudum dağların kuytularında
Sevinci(m) ise namlunun ucunda bir karanfil

Nisan 2001 / Atâkent