Bir mutsuz anın acısı,
Bir sevdalı ömrün sancısı,
Bende var olan aşkın yarısı,
İçimde çalıyor kimsesizlik borusu.
Ben hep o dünlere üzülür,
Hep bu günlere ağlarım,
Ben hep o günlere kahrolur,
Hep bu günlere yanarım.
Yaşamak dert çekmekse eğer,
Yazık olurmuş ömre meğer,
Oysa hayat çok kısa bilsen,
Bir nefes kadar değerin bilsen.
Bu keder beni öldüren,
Gözümde yaş bana teselli,
Kim için yandım ben deli divane?
Tesellim gözyaşım oldu, gülsem ne çare.
Nevşehir/1981
Ramazan AteşKayıt Tarihi : 15.2.2009 00:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)