Buğulu camlar ardında
Ne yaşlar döktüm yarışırcasına.
Ne ağıtlar yaktı dilim ayrılıkta.
Güneşler sancılı doğdu karanlık ufkuma.
Merhemler çare bulamadı
Senden kalan yaralarıma.
Hiç sitem etmedim, ah etmedim sana
Mazime gömdüm ama bekçisi oldum geçmişimin
Bir an bile yalnız bırakmadım.
Yormadım, kırmadım seni bilerek,
Kıyamadım pamuklarda sarmalayıp sardım sakladım.
Korktum nefessiz kalmandan;
Her duamın başında seni andım
Mutlu ol diye ömrümü sundum sana.
Sen bensiz uyurken gecelerde yarinin koynunda,
Ben sensiz seninle uyudum.
Sensiz hiç uykuya dalmadım.
Adını da simanıda gergef gibi işledim aklıma
Düşüme gönlüme,
Ne senden vazgeçtim,
Ne de seni sevmekten.
Yıllar matemini tutarken sensizliğin,
Ben seni doyasıya çektim içime
Elimde sönmeyen sigara gibi.
Şimdi uzaklarda olsan bile;
Bak tam yüreğimde,
Sen dolusun her hücremde,
Varsın hasretlik yollar olsun
Sen mutlu ol tek tesellim bu gene.
Kayıt Tarihi : 26.2.2009 23:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!