Mor ufuklu çöllerde seken topal ceylanım,
Handân okunla vurdun, kalp kuşumun kalbini;
Sır sende, letâfet sende; ben koyu yalanım,
Merhem olmaz sensiz, tesellinin biri, bini…
Mevsimler bile erirken matemimden,
Çöreklenirken saçlarıma kış,
Gelip, kilit taşı gibi oturdun, sendeleyen yüreğime;
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta